STANDARDY RAPORTOWANIA ESRS cz. I

Standardy Raportowania Zrównoważonego Rozwoju, czyli w skrócie ESRS, wprowadzone zostały do polskiego stanu prawnego w ramach implementacji dyrektywy CSRD. Stawiają one zrównoważony rozwój w centrum uwagi znacznej liczby przedsiębiorstw. Chociaż ich wdrożenie może wielu sprawiać wrażenie wyzwania, to przedsiębiorstwa mleczarskie które podejdą do nich strategicznie, mogą zyskać przewagę konkurencyjną i zmienić nowy obowiązek w szansę na rozwój oraz budowanie zaufania interesariuszy.

Pomiar skali w obszarze zrównoważonego rozwoju można prowadzać na wiele sposobów. Aby rozwiać te wątpliwości opracowano standardy, które mają na celu uproszczenie tego procesu. Na rynku istnieją setki systemów wspierających przygotowanie sprawozdań niefinansowych, które różnią się zakresem, szczegółowością oraz źródłami danych. Taka różnorodność stwarza trudności w porównywaniu firm. Dlatego wprowadzono ESRS, czyli standardy, które są dostosowane do specyfiki prawnej i kierunków polityki Unii Europejskiej.

Raportowanie według ESRS (European Sustainability Reporting Standards) opierają się na kilku kluczowych obszarach, które mają na celu zapewnienie przejrzystości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju. Do najistotniejszych z nich należą:

Zasada podwójnej istotności obejmująca:

istotność finansową – czyli jak ESG wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa, w tym przychody, koszty, aktywa i pasywa;
istotność wpływu – czyli tego jak działalność firmy oddziałuje na środowisko i społeczność, zarówno w kontekście negatywnych, jak i pozytywnych skutków.

Zasada należytej staranności – uwzględnia ona proces identyfikacji, analizy i eliminacji zagrożeń związanych z działalnością przedsiębiorstwa w kontekście zrównoważonego rozwoju. Zasada ta jest wyjątkowo szeroko omówiona w standardzie ESRS 1. W dokumencie tym określono podstawowe elementy należytej staranności, oparte na międzynarodowych wytycznych, takich jak wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka oraz wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych.

Zasada należytej staranności obejmuje następujące obszary:

identyfikację – rozumie się przez to rozpoznanie potencjalnych negatywnych wpływów działalności na ludzi i środowisko. Proces ten powinien angażować interesariuszy firmy mleczarskiej, którzy mogą pomóc w zidentyfikowaniu faktycznych i potencjalnych zagrożeń;
zapobieganie – rozumie się przez to wdrożenie działań mających na celu minimalizację wpływów;
łagodzenie – rozumie się przez to opracowywanie strategii, które zmniejszają skutki negatywnych oddziaływań;
monitorowanie i komunikacja – rozumie się przez to regularne ocenianie skuteczności działań oraz informowanie interesariuszy o wynikach tych.

Zasada priorytetyzacji kwestii zrównoważonego rozwoju – wyraża się w przeprowadzaniu przez firmy oceny istotności, w celu określenia, które obszary ESG są najważniejsze dla ich działalności i powinny być uwzględnione w raportach;
Zasada spójności z międzynarodowymi standardami – ESRS co do zasady są zgodne z międzynarodowymi wytycznymi, takimi jak wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka oraz wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych. Zapewnia to ich wiarygodność, spójność i przejrzystość. Co więcej, ESRS są zasadniczo spójne z istniejącymi międzynarodowymi ramami i standardami raportowania, takimi jak Global Reporting Initiative (GRI), co ułatwia przedsiębiorstwom działającym globalnie integrowanie raportowania zgodnie z ESRS z ich obecnymi praktykami raportowymi.

#FPM #ekspertmówi #PolskaIzbaMleka